صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۶۰: عشق کو تا گرم سازد این دل رنجور را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عشق کو تا گرم سازد این دل رنجور را در حریم سینه افروزد چراغ طور را حیرتی دارم که با این نشأه سرشار عشق دار چون بر دوش خود دارد سر منصور را چند از هر کوکبی نیشی به چشم من خورد؟ وقت شد کآتش زنم این خانه زنبور را ای مسیحا از علاجم دست کوته کن که نیست صندلی از لای خم بهتر سر مخمور را چون ز دل آمد غبار خط مشکین ترا؟ کز نظر پنهان کند دلخوش کن صد مور را صائب تبریزی