صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۳۳: گر چه محجوب از نظر کرده است بی جایی ترا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر چه محجوب از نظر کرده است بی جایی ترا همچنان جوید ز هر جایی تماشایی ترا از لطافت فکر در کنه تو نتواند رسید چون تواند درک کردن نور بینایی ترا آنچنان کز دیدن جان است قاصر دیده ها پرده چشم جهان بین است پیدایی ترا چون الف کز اتصال حرف باشد مستقیم بر نیارد کثرت مردم ز یکتایی ترا می برم غیرت به هر کس می شود جویای تو گر چه نتوان یافت می دانم ز جویایی ترا از حواس خمس مستغنی است ذات کاملت لازم ذات است گویایی و بینایی ترا از دو فرمانده نگردد نظم عالم منتظم شاهد وحدت بود بس عالم آرایی ترا شش جهت را می کنی از روی خود آیینه زار نیست از دیدار خود از بس شکیبایی ترا هر دو عالم را کنی از جلوه گر زیر و زبر کیست تا مانع تواند شد ز خودرایی ترا غیر عیب خویش دیدن، گر ز اهل بینشی نیست صائب حاصل دیگر ز بینایی ترا صائب تبریزی