خاقانی شروانی
غزلیات
غزل شماره ۳۰۹: سرمستم و تشنه، آب در ده
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سرمستم و تشنه، آب در ده آن آتش گون گلاب در ده در حجلهٔ جام آسمان رنگ آن دختر آفتاب در ده آن خون سیاوش از خم جم چون تیغ فراسیاب در ده یاقوت بلور حقه پیش آر خورشید هوا نقاب در ده تا ز آتش غم روان نسوزد آن طلق روان ناب در ده تا جرعه ادیم گون کند خاک آن لعل سهیل تاب در ده مندیش که آب کار ما رفت آوازهٔ کار آب در ده کس در ده نیست جمله مستند بانگی بده خراب در ده زلف تو کمند توسنان است مشکین سر زلف تاب در ده خاقانی را دمی به خلوت بنشان و بدو شراب در ده خاقانی شروانی