خاقانی شروانی
غزلیات
غزل شماره ۲۶۵: تو را در دوستی رائی نمیبینم، نمیبینم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تو را در دوستی رائی نمی بینم، نمی بینم چو راز اندر دلت جائی نمی بینم، نمی بینم تمنا می کنم هر شب که چون یابم وصال تو ازین خوشتر تمنائی نمی بینم، نمی بینم به هر مجلس که بنشینی توئی در چشم من زیرا که چون تو مجلس آرائی نمی بینم، نمی بینم به هر اشکی که از رشکت فرو بارم به هر باری کنارم کم ز دریائی نمی بینم، نمی بینم اگر تو سرو بالائی تو را من دوست می دارم که چون تو سرو بالائی نمی بینم، نمی بینم ننالیدم ز تو هرگز ولی این بار می نالم که زحمت را محابائی نمی بینم، نمی بینم در این صحرا ز هر نقشی که چشم از وی برآساید بجز رویت تماشائی نمی بینم، نمی بینم چگونه نغمه خاقانی نسازم عندلیب آسا چو او گل گلشن آرائی نمی بینم، نمی بینم در این میدان جانبازان اگر انصاف می خواهی چو خاقانیت شیدائی نمی بینم، نمی بینم خاقانی شروانی