خاقانی شروانی
غزلیات
غزل شماره ۲۴۵: چون تلخ سخن رانی تنگ شکرت خوانم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون تلخ سخن رانی تنگ شکرت خوانم چون کار به جان آری جان دگرت خوانم زهر غم خویشم ده تا عمر خوشت گویم خاک در خویشم خوان تا تاج سرت خوانم اشک و رخ من هر دو سرخ است و کبود از تو خوش رنگرزی زین پس عیسی هنرت خوانم چون درد توام گیرد دامان غمت گیرم آیم به سر کویت وز در به درت خوانم زین خواندن بی حاصل بستم لب و بس کردم هم کم شنوی دانم گر بیشترت خوانم گفتی که چو وقت آید کارت به ازین سازم این عشوه مده کانگه افسوس گرت خوانم از محنت خاقانی بس بی خبری ویحک دانم نشوی در خط گر بی خبرت خوانم خاقانی شروانی