خاقانی شروانی
غزلیات
غزل شماره ۲۲۰: ز خاک پاشی در دستخون فروماندیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز خاک پاشی در دستخون فروماندیم ز پاک بازی نقش فنا فرو خواندیم به نعش عالم جیفه نماز برکردیم به فرق گنبد فرتوت خاک بفشاندیم همه حدیث شما تیغ بود و گردن ما نه گردنیم که از حکم سربرافشاندیم چراغ وار به کشتن نشسته بر سر نطع به باد سرد چراغ زمانه بنشاندیم به یک دو شب به سه چار اهل پنج شش ساعت به هفت هشت حیل نه ده آرزو راندیم به بیست سی غم و چل پنجه اند هان چون صید به شصت واقعه هفتاد روز درماندیم ز بس که تیغ زبان موی کرد خاقانی تن چو موی به مویه ز تیغ برهاندیم خاقانی شروانی