خاقانی شروانی
غزلیات
غزل شماره ۱۹۵: حدیث توبه رها کن سبوی باده بیار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
حدیث توبه رها کن سبوی باده بیار سرم کدو چکنی یک کدوی باده بیار دو قبله نیست روا، یا صلاح یا باده سر صلاح ندارم سبوی باده بیار به صبح و شام که گلگونه ای و غالیه ای است مرا فریب مده رنگ و بوی باده بیار عنان شاهد دل گیر و دست پیر خرد ز راه زهد بگردان به کوی باده بیار ببین که عمر گریبان دریده می گذرد بگیر دامنش از ره بسوی باده بیار منادیان قدح را به جان زنم لبیک چو من حریفی لبیک گوی باده بیار صبح گویم، سبوح گوی چون باشم چو من ملامتیی رخصه جوی باده بیار به جویبار بهشتت چه کار خاقانی دل تو باغ بهشت است جوی باده بیار خاقانی شروانی