خاقانی شروانی
غزلیات
غزل شماره ۱۸۹: پیش صبا نثار کنم جان شکوفهوار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پیش صبا نثار کنم جان شکوفه وار کو عقد عنبرین که شکوفه کند نثار ای مرد با شکوفه چه سازم طریق انس این بس مرا که دیدهٔ من شد شکوفه بار جانم شکوفه وار شکافان شد از هوس چون حجلهٔ شکوفه برانداخت نوبهار هر شب که پر شکوفه شود روی آسمان در چشم من شکوفه وش آید خیال یار شاخ شکوفه دار امیدم شکسته شد چون از شکوفه قبهٔ نو بست شاخسار کو آن شکوفهٔ طرب و میوهٔ دلم اکنون که پر طلسم شکوفه است میوه دار چون زان شکوفه عارض امید به نبود امید من بمرد به طفلی شکوفه وار هست از شکوفه نغزتر و شوخ دیده تر خاقانی از شکوفه امید بهی مدار خاقانی شروانی