خاقانی شروانی
غزلیات
غزل شماره ۱۰۰: هر زمانی بر دلم باری رسد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر زمانی بر دلم باری رسد وز جهان بر جانم آزاری رسد چشم اگر بر گلستانی افکنم از ره گوشم به دل خاری رسد نیست امیدم که در راه دلم شحنهٔ امید را کاری رسد نیستم ممکن که در باغ جهان دست من بر شاخ گلناری رسد آسمان گر فی المثل پاره کنند زان نصیب من کله واری رسد زخم ها را گر نجویم مرهمی آخر افغان کردنم باری رسد از تو پرسم در چنین غم مرد را جان رسد بر لب؟ بگو آری رسد پی گرفتم کاروان صبر را بو که خاقانی به سرباری رسد خاقانی شروانی