حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۱۰۲: ساقی دوباره پر کن، از باده گوی ما را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ساقی دوباره پر کن، از باده گوی ما را وآن گاه غم نباشد، بشکن سبوی ما را مجنون ما ندارد، پروای خار این دشت چنگال شیر عمری، زد شانه موی ما را یارای شکوه ام کو؟ امّا محبت این نیست خشک ار چنین گذارد، تیغت گلوی ما را عمری به شهر گیتی، بیگانه وار گشتیم تن رفته رفته آخر، بگرفت خوی ما را نم بر نداشت هرگز، از آب زندگانی این کاسه سرنگونی، زیبد کدوی ما را عمری نیاز بردیم بر دیر وکعبه کاخر آیینه وار حیرت، بگرفت روی ما را انوار مرشد روم، شد راهبر حزین را جانا قبول گردان، این جستجوی ما را حزین لاهیجی