عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۷۹۱: گر یک شکر از لعلت در کار کنی حالی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر یک شکر از لعلت در کار کنی حالی صد کافر منکر را دین دار کنی حالی ور زلف پریشان را درهم فکنی حلقه تسبیح همه مردان زنار کنی حالی روزی که ز گلزاری بی روی تو گل چینم گلزار ز چشم من گلزار کنی حالی چون دیدهٔ من هر دم گلبرگ رخت بیند از ناوک مژگانش پر خار کنی حالی صد گونه جفا داری چون روی مرا بینی بر من به جوانمردی ایثار کنی حالی صد بلعجبی دانی کابلیس نداند آن ما را چو زبون بینی در کار کنی حالی بردی دلم از من جان چون با تو کنم دعوی خود را عجمی سازی انکار کنی حالی چون صبح صبا زان رو در خاک کفت مالد کز بوی سر زلفش عطار کنی حالی عطار نیشابوری