عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۷۸۹: در ده می عشق یک دم ای ساقی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در ده می عشق یک دم ای ساقی تا عقل کند گزاف در باقی زین عقل گزاف گوی پر دعوی بگذر که گذشت عمر ای ساقی دردی در ده که توبه بشکستم تا کی ز نفاق و زرق و خناقی ما ننگ وجود پارسایانیم از روی و ریا نهفته زراقی ای ساقی جان بیار جام می کامروز تو دست گیر عشاقی تا باز رهیم یک زمان از خود فانی گردیم و جاودان باقی رفتیم به بوی تو همه آفاق تو خود نه ز فوق و نه ز آفاقی کس می نرسد به آستان تو زیرا که تو در خودی خود طاقی بس جان که بسوختند مشتاقان بر آتش عشق تو ز مشتاقی بنمای به خلق رخ که خود گفتی با ما که تخلقوا به اخلاقی عطار برو که در ره معنی امروز محققی به اطلاقی عطار نیشابوری