عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۷۶۹: گر از همه عاشقان وفا دیدی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر از همه عاشقان وفا دیدی چون من به وفای خود که را دیدی دانی تو که جز وفا ندیدی خود در جملهٔ عمر تا مرا دیدی من از تو به جان خود جفا دیدم تو از من خسته دل وفا دیدی این است جفا که زود بگذشتی از بی رویی چو روی ما دیدی برگشتی تو ز بی دلی هر دم این مصلحت آخر از کجا دیدی می بگذری و روی تو از پیشم ما را تو به راه آسیا دیدی بیگانه مباش چون دو چشمم را از خون جگر در آشنا دیدی تا روی چو آفتاب بنمودی بس دل که چو ذره در هوا دیدی عطار ز دست رفت و تو با او دیدی که چه کردی و چها دیدی عطار نیشابوری