عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۷۴۱: مورچهٔ قیرفام بر قمر آوردهای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مورچهٔ قیرفام بر قمر آورده ای هندوی طوطی طعام بر شکر آورده ای سر نبرم از غمت زانکه تو از سرکشی با سر زلفین خویش سر به سر آورده ای بی سر و پای توام گرچه به جان خواستن ای دل و جان رهی دردسر آورده ای جان و دلم سوخته است از طمع خام تو تا تو مرا باز خود از چه برآورده ای زلف چو زنجیر تو حلقه به گوشم بکرد حلقهٔ زنجیر خود چون به درآورده ای پشت کمان شدم قدم تا تو به تیر مژه جان و دلم چون هدف در نظر آورده ای خاطر عطار ریخت گوهر معنی به نطق تا تو کنارش ز چشم پر گهر آورده ای عطار نیشابوری