عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۷۳۴: چون کشته شدم هزار باره
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون کشته شدم هزار باره بر من به چه می کشی کناره از کشتن کشته ای چه خیزد کشته که کشد هزار باره حاجت نبود به تیغ کشتن در پیش رخ تو ماه پاره خود خلق دو کون کشته گردند هر گه که شوی تو آشکاره زیرا که ز تیغ غمزهٔ تو خونی گردد چو لعل خاره گر بر گیری نقاب از روی مه شق شود آفتاب پاره ذرات دو کون دیده گردند وایند چو ذره در نظاره از پرتو رویت آخرالامر هر ذره شود چو صد ستاره از پرده چو آفتاب رویت بر مرکب حسن شد سواره خورشید که شاه پیشگاه است شد پیش رخ تو پیشکاره چون شیر عنایتت درآید هر ذره شوند شیرخواره طفلان زمانهٔ خرف را لطف تو بس است گاهواره کاجزای دو کون را تمام است لطف تو چو بحر بی کناره بیچارهٔ خود فرید را خوان زیرا که ندارد از تو چاره عطار نیشابوری