عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۷۱۴: ساقیا گر پختهای می خام ده
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ساقیا گر پخته ای می خام ده جان بی آرام را آرام ده خیزو بزمی در صبوحی راست کن یک صراحی باده ما را وام ده صبح پیدا گشت و شب اندر شکست خفتگان مست را دشنام ده چون بخواهی ریخت همچون گل ز بار بار کم کش بادهٔ گلفام ده همچو گل شو بادهٔ گلفام نوش همچو بلبل سوی گل پیغام ده داد خود بستان که ایام گل است یا نه خوش خوش داد این ایام ده گر سراسر نیست دردی در فکن نیم مستان را پیاپی جام ده چون اجل دامی گلوگیر آمده است چون درآید وقت تن در دام ده خاطر عطار سودا می پزد سوخت از غم هین شرابش خام ده عطار نیشابوری