عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۶۷۲: هر که جان درباخت بر دیدار او
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که جان درباخت بر دیدار او صد هزاران جان شود ایثار او تا توانی در فنای خویش کوش تا شوی از خویش برخودار او چشم مشتاقان روی دوست را نسیه نبود پرتو رخسار او نقد باشد اهل دل را روز و شب در مقام معرفت دیدار او دوست یک دم نیست خاموش از سخن گوش کو تا بشنود گفتار او پنبه را از گوش بر باید کشید بو که یکدم بشنوی اسرار او نور و نار او بهشت و دوزخ است پای برتر نه ز نور و نار او دوزخ مردان بهشت دیگران است درگذر زین هر دو در زنهار او کز امید وصل و از بیم فراق جان مردان خون شد اندر کار او عاشقان خسته دل بین صد هزار سرنگون آویخته از دار او همچو مرغ نیم بسمل مانده اند بیخود و سرگشته از تیمار او صد هزاران رفته اند و کس ندید تا که دید از رفتگان آثار او زاد عطار اندرین ره هیچ نیست جز امید رحمت بسیار او عطار نیشابوری