عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۶۷۱: ای روی تو آفتاب کونین
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای روی تو آفتاب کونین ابروی تو طاق قاب قوسین بر روی جهان ندیده چشمی نقدی روشن چو چشم تو عین جز چشمهٔ کوثر لب تو یک چشمه ندید چشم بحرین دیدم کمر تو را ز هر سوی مویی آمد میانش مابین چون تو گهری ز کان جانی جان به که کنم نه کان به میتین می رفت دلم به غرق تا بوک از لعل تو یک شکر کند دین زلفت چو عقاب در عقب بود بربود و کشید در عقابین گر دیدهٔ من سپید کردی خال تو بس است قرةالعین در غار غم تو جان ما را درد تو بسی است ثانی اثنین افکندهٔ تو شدم که شرط است القای عصا و خلع نعلین چون روی تو می دهد به خورشید نوری که ازوست این همه زین تا چند بر آفتاب بندی کز پرتو توست نور کونین گر جمله فروغ تو ببینیم در عین عیان ما بود شین گر در غلط اوفتاد در علم کی در غلط اوفتیم در عین عطار درین سخن برون است از مطلب کیف و مطلب این عطار نیشابوری