عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۶۶۷: گر با تو بگویم غم افزون شدهٔ من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر با تو بگویم غم افزون شدهٔ من خونین شودت دل ز غم خون شدهٔ من زان روی که چون زلف تو تیره است و پریشان تو دانی و بس حال دگرگون شدهٔ من خاکی شده ام تا چو قدم رنجه کنی تو با خاک ببینی تن هامون شدهٔ من بیم است که ذرات جهان جمله بسوزد زین آتس از سینه به گردون شدهٔ من دی گفته ام ای جان سر زلف تو چه چیز است گو دام تو ای مرغ همایون شدهٔ من پرسیده ام ای لیلی من آن که ای تو گو آن تو ای عاشق مجنون شدهٔ من گفتم که دهانت چو الف هیچ ندارد گفتی بنگر طرهٔ چون نون شدهٔ من آن روز مبادا که بدین چشم ببینم هندو بچه ای را به شبیخون شدهٔ من جانا به خدا بخش دلم را که گزیده است مقبول تو را این دل مفتون شدهٔ من خون دل عطار چه ریزی که نیابی هم طبع سخن پرور موزون شدهٔ من عطار نیشابوری