عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۶۶۱: ترسا بچهای ناگه چون دید عیان من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ترسا بچه ای ناگه چون دید عیان من صد چشمه ز چشم من بارید روان من دی زاهد دین بودم سجاده نشین بودم امروز چنان دیدم زنار میان من سجاده به می داده وز خرقه تبرایی نه کفر و نه ایمانی درمانده ز جان من نه بنده نه آزادم نه مدت خود دانم این است کنون حاصل در بتکده جان من با دل گفتم ای دل زنهار مشو ترسا در حال دل خسته بشکست امان من گفتم که منم ای جان در پرده مسیحایی صد قوم دگر دیدم سرگشته بسان من گویند عطاری را چونی تو ز ترسایی حقا که درون خود کفر است نهان من عطار نیشابوری