عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۶۵۹: بیم است که صد آه برآرم ز جگر من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیم است که صد آه برآرم ز جگر من تا بی تو چرا می برم این عمر به سر من آگاه از آنم که به جز تو دگری نیست و آگاه نیم از بد و از نیک دگر من عمری ره تو جستم و چون راه ندیدم کم آمدم آنجا ز سگ راهگذر من دل سوخته زانم که کنون از سرخامی کردم همه کردار نکو زیر و زبر من در کوی خرابات و خرافات فتادم وآنگاه بشستم به میی دامن تر من پر کردم از اندوه به یک کوزهٔ دردی هر لحظه کناری ز خم خون جگر من وامروز درین حادثه دانی به چه مانم در نزع فرومانده چون شمع سحر من مردان چو نگین مانده در حلقهٔ معنی وز حلقه به درمانده چو حلقه به در من ای دوست به عطار نظر کن که ندارم جز بی خبری از ره تو هیچ خبر من عطار نیشابوری