عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۶۵۳: گر سر این کار داری کار کن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر سر این کار داری کار کن ور نه ای این کار را انکار کن خلق عالم جمله مست غفلتند مست منگر خویش را هشیار کن چون بدانستی و دیدی خویش را تا بمیری روی در دیوار کن گر طمع داری وصال آفتاب ذره ای این شیوه را اقرار کن گر ز تو یک ذره باقی مانده است خرقه و تسبیح با زنار کن با منی شرک است استغفار تو پس ز استغفار استغفار کن یار بیزار است از تو تا تویی اول از خود خویش را بیزار کن گر جمال یار می خواهی عیان چشم در خورد جمال یار کن نیست پنهان آفتاب لایزال تو چو ذره خویش را ایثار کن تا ابد هم از عدم هم از وجود دیده بر دوز آنگهی دیدار کن چند گردی گرد عالم بی خبر دل سرای خلوت دلدار کن در درج عشق بر طاق دل است مرد دل شو جمع گرد و کار کن نقطهٔ توحید با جان در میان است گرد جان برگرد و چون پرگار کن چون فرو رفتی به قعر بحر جان عزم خلوتخانهٔ اسرار کن درس اسرار است نقش جان تو در نه تعلیق و نه تکرار کن پس چه کن در لوح جان خود نگر پس زبان در نطق گوهربار کن گر کسی را اهل بینی باز گوی ورنه درج نطق را مسمار کن ور به ترک هر دو عالم گفته ای ذره ای مندیش و چون عطار کن عطار نیشابوری