عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۶۳۲: ای گرفته حسن تو هر دو جهان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای گرفته حسن تو هر دو جهان در جمالت خیره چشم عقل و جان جان تن جان است و جان جان تویی در جهان جانی و در جانی جهان های و هوی عاشقانت هر سحر می نگنجد در زمین و آسمان بوالعجب مرغی است جان عاشقت کز دو کونش می نیابد آشیان جملهٔ عالم همی بینم به تو وز تو در عالم نمی بینم نشان ای ز پیدایی و پنهانی تو جان من هم در یقین هم در گمان تن همی داند که هستی بر کنار جان همی داند که هستی در میان بس سخن گویی از آنی بس خموش بس هویدایی از آنی بس نهان کی تواند دید نور آفتاب چشم اعمی چون ندارد جای آن ما همه عیبیم چون یابد وصال عیب دان در بارگاه غیب دان تا نگردد جان ما از عیب پاک کی شوی با عاشقانش هم عنان آستین نا کرده پر خون هر شبی کی شود شایستهٔ آن آستان همچو عطار از دو کون آزاد گرد بندهٔ یکتای او شو جاودان عطار نیشابوری