عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۵۸۲: ای برده به زلف کفر و دینم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای برده به زلف کفر و دینم وز غمزه نشسته در کمینم سرگشته و سوکوار از آنم شوریده و خسته دل ازینم تا دایره وار کرد زلفت بر نقطهٔ خون نگر چنینم از بس که زنم دو دست بر سر آید به فغان دو آستینم گه دست گشاده به آسمانم گه روی نهاده بر زمینم با این همه جور کز تو دارم بی نور رخت جهان نبینم بر باد مده مرا که ناگه در تو رسد آه آتشینم عطار شدم ز بوی زلفت ای زلف تو مشک راستینم عطار نیشابوری