عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۵۷۴: چاره نیست از توام چه چاره کنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چاره نیست از توام چه چاره کنم تا به تو از همه کناره کنم چکنم تا همه یکی بینم به یکی در همه نظاره کنم آنچه زو هیچ ذره پنهان نیست همچو خورشید آشکاره کنم ذره آی چون هزار عالم هست پرده بر ذره ذره پاره کنم تا که هر ذره را چو خورشیدی بر براق فلک سواره کنم صد هزاران هزار عالم را پیش روی تو پیشکاره کنم پس به یک یک نفس هزار جهان تحفهٔ چون تو ماه پاره کنم چون کنم قصد این سلوک شگرف کوکب کفش از ستاره کنم شیر دوشم هزار دریا بیش لیک پستان ز سنگ خاره کنم ذره های دو کون را زان شیر همچو اطفال شیرخواره کنم چون کمال بلوغ ممکن نیست چکنم گور گاهواره کنم ای عجب چون بسازم این همه کار هیچ باشد همه چه چاره کنم عاقبت چون فلک فرو ریزم این روش گر هزار باره کنم همه چون چرخ گرد خود گردم گرچه خورشید پشتواره کنم نرهم از دو کون یک سر موی مگر از خویشتن گذاره کنم چون ز معشوق محو گشت فرید تا کیش مرغ عشق باره کنم عطار نیشابوری