عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۵۵۳: کجا بودم کجا رفتم کجاام من نمیدانم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کجا بودم کجا رفتم کجاام من نمی دانم به تاریکی در افتادم ره روشن نمی دانم ندارم من درین حیرت به شرح حال خود حاجت که او داند که من چونم اگرچه من نمی دانم چو من گم گشته ام از خود چه جویم باز جان و تن که گنج جان نمی بینم طلسم تن نمی دانم چگونه دم توانم زد درین دریای بی پایان که درد عاشقان آنجا به جز شیون نمی دانم برون پرده گر مویی کنی اثبات شرک افتد که من در پرده جز نامی ز مرد و زن نمی دانم در آن خرمن که جان من در آنجا خوشه می چیند همه عالم و مافیها به نیم ارزن نمی دانم از آنم سوخته خرمن که من عمری درین صحرا اگرچه خوشه می چینم ره خرمن نمی دانم چو از هر دو جهان خود را نخواهم مسکنی هرگز سزای درد این مسکین یکی مسکن نمی دانم چو آن گلشن که می جویم نخواهد یافت هرگز کس ره عطار را زین غم به جز گلخن نمی دانم عطار نیشابوری