عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۵۴۵: ای عشق تو قبلهٔ قبولم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای عشق تو قبلهٔ قبولم کرده غم تو ز جان ملولم خورشید رخت بتافت یک روز تا کرد چو ذرهٔ عجولم می تافت پیاپی و دمادم تا خواست فکند در حلولم چون نیک نگاه کردم آن روز بنمود جمال در افولم می گفت به صد زبان که از من بگریز که من نه از اصولم کافر گردی علی الحقیقه در حال اگر کنی قبولم اکنون من بی قرار از آن روز دل شیفته تر ز بوهلولم در گرد تو کی رسم که پیوست در صحبت خود ندیم غولم آنجا که بزرگی تو باشد من خفته کدام بوالفضولم ای کاش که بعد ازین همه عمر ممکن بودی دمی وصولم چه جای حلولیان طاغی است زین پس من و سنت رسولم عطار به ترک جان بگوید گر شرح دهی چنین فصولم عطار نیشابوری