عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۴۹۵: هر شبی عشقت جگر میسوزدم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر شبی عشقت جگر می سوزدم همچو شمعی تا سحر می سوزدم بی پر و بال توام تا عشق تو گاه بال و گاه پر می سوزدم چون کنم در روی چون ماهت نظر کز فروغ تو نظر می سوزدم چند دارم دیده بر راه امید کز نظر کردن بصر می سوزدم بی جگر خوردن دمی در من نگر کز جگر خوردن جگر می سوزدم گفت با من ساز تا کم سوزمت گر نمی سازم بتر می سوزدم سرد و گرمم می نسازد بی تو زانک سوز عشقت خشک و تر می سوزدم تا بخواهم سوختن یکبارگی هر دم از نوعی دگر می سوزدم تا قدم از سر گرفتم در رهش از قدم تا فرق سر می سوزدم تن زن ای عطار و عود عشق سوز تا به خلوتگاه بر می سوزدم عطار نیشابوری