عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۴۹۴: تا روی تو قبلهٔ نظر کردم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا روی تو قبلهٔ نظر کردم از کوی تو کعبهٔ دگر کردم تا روی به کعبهٔ تو آوردم صد گونه سجود معتبر کردم سرگشته شدم که گرد آن کعبه هر لحظه طواف بیشتر کردم روزی نه به اختیار می رفتم در دفتر عشق تو نظر کردم گویی که هزار سال می خواندم تا جمله به یک نفس زبر کردم چون جان و جهان خود تو را دیدم جان دادم و از جهان گذر کردم زآن روز که پردهٔ تو جان دیدم سوراخ به جان خویش در کردم بر روزن دل مقیم بنشستم جان پیش تو بر میان کمر کردم چون اصل همه جمال تو دیدم ترک بد و نیک و خیر و شر کردم آنگه که دلم چو آفتابی شد در خود همه چون فلک سفر کردم افسانهٔ دولت تو می گفتند من سوخته سر ز خاک بر کردم چون نعره زنان به میکده رفتم هم رقص کنان ز پای سر کردم چون بوی شراب عشق بشنودم خود را ز دو کون بی خبر کردم عطار شکسته را همی هر دم از عشق رخت درست تر کردم عطار نیشابوری