عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۴۹۲: ای عشق تو پیشوای دردم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای عشق تو پیشوای دردم وی درد تو هر زمان و هر دم آیینهٔ عارضت سیه شد کز حد بگذشت آه سردم یک لحظه بر من آی آخر تا کی داری ز خویش فردم تا من خط سبز تو ببینم تو درنگری به روی زردم گر کار دلم ز دست بگذشت تا در خطر هزار دردم گو بگذر از آنکه شست زلفت دست آویز است و پایمردم گفتی بگریز و ترک من گیر کاورد ز خاکی تو گردم گویی من مستمند مسکین خونی کردم که آن نکردم خونم به مریز از آنکه بس زود من بی تو بسی به خون بگردم خونم بخوری و نیست یک شب تا از تو هزار خون نخوردم کو سوخته تر کسی ز عطار یک سوخته نیست هم نبردم عطار نیشابوری