عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۴۹۱: بر درد تو دل از آن نهادم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر درد تو دل از آن نهادم کان درد برای جان نهادم از مال جهانم نیم جان بود با درد تو در میان نهادم از در سرشک و گوهر اشک بس گنج که رایگان نهادم هر روز هزار بار خود را در بوتهٔ امتحان نهادم از بوته چو پا برون گرفتم مهر غم تو بر آن نهادم آن سر که ببند کس نیاید از دست تو در جهان نهادم شوریده به شهر در فتادم بنیاد جنون چنان نهادم کز یک دم خویش هفت دوزخ در جنب نه آسمان نهادم بس شب که در اشتیاق رویت سر بر سر آستان نهادم بس روز که دل کباب کردم در پیش سگانت خوان نهادم سودای تو سر چو بر نمی تافت با مغز در استخوان نهادم چه سود که بی تو بر من آمد هر تیر که در کمان نهادم صد ساله ذخیرهٔ ملامت زان غمزهٔ دلستان نهادم صد لقمهٔ زهر در دهانم زان لعل شکرفشان نهادم هر فکر که از لب تو کردم بندی است که بر دهان نهادم عطار به جان رسیده را مهر از مهر تو بر زبان نهادم عطار نیشابوری