عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۴۸۹: یک غمت را هزار جان گفتم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یک غمت را هزار جان گفتم شادی عمر جاودان گفتم عاشق ذره ای غمت دیدم هر دلی را که شادمان گفتم بر درت آفتاب را همه شب عاشقی سر بر آستان گفتم باز چون سایه ای همه روزش در بدر از پیت دوان گفتم ذره ای عکس را که از رخ توست آفتاب همه جهان گفتم تا که وصف دهان تو کردم قصه ای بس شکرفشان گفتم چون بدو وصف را طریق نبود ظلم کردم کزان دهان گفتم زان سبب شد مرا سخن باریک کز میان تو هر زمان گفتم ماه رویا هنوز یک موی است هرچه در وصل آن میان گفتم گفته بودم که در تو بازم سر بی توام ترک سر از آن گفتم گفتی از دل نگویی این هرگز راست گفتی که من ز جان گفتم باد بی تو سر زبانم شق گر من این از سر زبان گفتم خواستم ذره ای وصال از تو وین سخن هم به امتحان گفتم در تو نگرفت از هزار یکی گرچه صد گونه داستان گفتم چون نشان برده ای دل عطار هرچه گفتم بدان نشان گفتم عطار نیشابوری