عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۴۷۴: ای برده به آبروی آبم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای برده به آب روی آبم وز نرگس نیم خواب خوابم تا روی چو ماه تو بدیدم افتاده چو ماهیی ز آبم چون شد خط سبز تو پدیدار بر زرده نشست آفتابم هرگه که به خون خطی نویسی من سر ز خط تو برنتابم هرگه که حدیث وصل گویم دل خون گردد ز اضطرابم از بی نمکی و بی قراری در سیخ جهد که من کبابم وصلت نرسد به دل که از دل تا با جانم خبر نیابم من خاک توام تو گنج حسنی بنمای رخ از دل خرابم در پای فتاده ام چو زلفت زین بیش چو زلف خود متابم عطار ز دست شد به یکبار وقت است که کم کنی عذابم عطار نیشابوری