عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۴۵۹: صبح بر افراخت علم ای غلام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صبح بر افراخت علم ای غلام رنجه کن از لطف قدم ای غلام خیز که بشکفت گل و یاسمین تا بنشینیم به هم ای غلام باده خوریم و ز جهان بگذریم زانکه جهان شد چو ارم ای غلام بس که بریزد گل نازک ز باد ما شده در خاک دژم ای غلام زین گذران عمر چه نازیم ما زندگیی ماند و دو دم ای غلام پس چو چنین است یقین عمر خویش چند گذاریم به غم ای غلام این همه خود بگذرد و جان و دل وا رهد از جور و ستم ای غلام وقت درآمد که به پشتی تو باز بر آریم شکم ای غلام آب نجوییم ز خضر ای پسر جام نخواهیم ز جم ای غلام در نگر و خلق جهان را ببین روی نهاده به عدم ای غلام چون همه در معرض محو آمدند محو شوی زود تو هم ای غلام خود تو یقین دان که نیرزد ز مرگ جمله جهان نیم درم ای غلام عاقبت الامر چو مرگ است راه عمر تو چه بیش و چه کم ای غلام پس غم عطار درین وقت گل دفع کن از می به کرم ای غلام عطار نیشابوری