عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۴۴۵: ز دست رفت مرا بی تو روزگار دریغ
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز دست رفت مرا بی تو روزگار دریغ چه یک دریغ که هر دم هزاربار دریغ به هرچه درنگرم بی تو صد هزار افسوس به هر نفس که زنم بی تو صد هزار دریغ دلی که آب وصالش به جوی بود روان بسوخت زآتش هجر تو زار زار دریغ چو لاله زار رخت شد ز چشم من بیرون ز خون چشم رخم شد چو لاله زار دریغ چو گل شکفته بدم پیش ازین ز شادی وصل به غم فرو شدم اکنون بنفشه وار دریغ ز دور چرخ خروش و ز بخت بد فریاد ز عمر رفته فغان و ز روزگار دریغ چه گویم از غم عهد جهان که تا که جهانست بنای عهد جهان نیست استوار دریغ اگر جهان جفاپیشه را وفا بودی مرا جدا نفکندی ز غمگسار دریغ دلت که گلشن تحقیق بود ای عطار بسوخت همچو دل لاله ز انتظار دریغ عطار نیشابوری