عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۳۹۷: آتش عشق تو دلم، کرد کباب ای پسر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آتش عشق تو دلم، کرد کباب ای پسر زیر و زبر شدم ز تو، چیست صواب ای پسر چون من خسته دل ز تو، زیر و زبر بمانده ام زیر و زبر چه می کنی، زلف بتاب ای پسر تا که بدید چشم من، چهرهٔ جانفزای تو ساخته ام ز خون دل، چره خضاب ای پسر جان من از جهان غم، سوخته شد به جان تو جام بیا و درفکن، بادهٔ ناب ای پسر آب حیات جان من، جام شراب می دهد زانکه به جان همی رسد، جام شراب ای پسر چند غم جهان خوری، چیست جهان، خرابه ای ما همه در خرابه ای، مست و خراب ای پسر هین که نشست آسمان، در پی گوشمال تو خیز و بمال اندکی، گوش رباب ای پسر نقل چه می کنیم ما، قند لب تو نقل بس زان دو لب شکرفشان، هین بشتاب ای پسر شمع چه می کنیم ما، نور رخ تو شمع بس برفکن از رخ چو مه، خیز نقاب ای پسر نرگس نیم خواب را، باز کن و شراب خور غفلت ماست خواب ما، چند ز خواب ای پسر زان دو لب تو یک شکر، بنده سال می کند مفتی این سخن تویی، چیست جواب ای پسر گرچه تو آفتاب را، رخ بنهاده ای به رخ با من دلشده مرا، خر به خلاب ای پسر وصف تو گر فرید را، ورد زبان همی شود آب شود ز رشک او، در خوشاب ای پسر عطار نیشابوری