عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۳۶۳: تشنه را از سراب چگشاید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تشنه را از سراب چگشاید سایه را ز آفتاب چگشاید آب حیوان چو هست در ظلمات از نسیم گلاب چگشاید نیست این کار جنبش و آرام از درنگ و شتاب چگشاید قطره ای را که او نبود و نه هست غرق دریای آب چگشاید بسی ستون است خیمهٔ عالم از هزاران طناب چگشاید صد درت گر گشاد پنداری است این چنین فتح باب چگشاید چون نبردی بر آب هرگز پی پی بری بر سر اب چگشاید گرچه بغنوده ای بهر نفسی عالمی ماهتاب چگشاید رو که این رهروان چو تشنه شدند از دو ساغر شرآب چگشاید خون بسته است اگر کباب خوری خون خوری از کباب چگشاید چون کمیت فلک طبق آورد از خری در خلاب چگشاید تا بتان در زمین همی ریزند چرخ را ز انقلاب چگشاید کار چون ذره ای به علت نیست از خطا و صواب چگشاید سر یک یک چو او همی داند از حساب و کتاب چگشاید از همه چون به از همه است آگاه از سؤال و جواب چگشاید چون من از هر دو کون گم گشتم از ثواب و عقاب چگشاید گنج می جسته ام به معموری هست جای خراب چگشاید هر چه بیدار دیده ام هیچ است گر ببینم به خواب چگشاید آفتابی است ذره ذره ولی هست زیر نقاب چگشاید ای فرید آسمان نه ای آخر زین همه اضطراب چگشاید عطار نیشابوری