عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۳۶۲: آن روی به جز قمر که آراید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن روی به جز قمر که آراید وان لعل به جز شکر که فرساید بس جان که ز پرده در جهان افتد چون روی ز زیر پرده بنماید در زیبایی و عالم افروزی رویی دارد چنان که می باید خورشید چو روی او همی بیند می گردد و پشت دست می خاید امروز قیامتی است از خطش خطی که هزار فتنه می زاید گویی ز بنفشه گلستانش را مشاطهٔ حسن می بیاراید آورد خطی و دل ببرد از من جان منتظر است تا چه فرماید زین بیع و شری که خط او دارد جز خون جگر مرا چه بگشاید الحق ز معاملان خط او دیری است که بوی مشک می آید زین گونه که خط او درآبم زد شک نیست که دوستی بیفزاید عطار اگر چنین کند سودا چه سود چو جان او نیاساید عطار نیشابوری