عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۳۵۵: یک ذره نور رویت گر ز آسمان برآید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یک ذره نور رویت گر ز آسمان برآید افلاک درهم افتد خورشید بر سرآید آخر چه طاقت آرد اندر دو کون هرگز تا با فروغ رویت اندر برابر آید یارب چه آفتابی کانجا که پرتو توست هم و هم تیره گردد هم فهم ابتر آید چه جای وهم و فهم است کاندر حوالی تو نه روح لایق افتد نه عقل در خور آید هر کو ز ناتمامی از تو وصال جوید در عشق تو بسوزد از جان و دل برآید ور از عنایت تو جان را رسد نسیمی اقبال جاودانی جان را ز در درآید هرگه که شرح رویت عطار پیش گیرد کام و لبش ز معنی پر در و گوهر آید عطار نیشابوری