عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۳۴۷: برق عشق از آتش و از خون جهد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
برق عشق از آتش و از خون جهد چون به جان و دل رسد بیچون جهد دل کسی دارد که در جانش ز عشق هر زمانی برق دیگرگون جهد کشتیم بر آب دریا هست و من منتظر تا باد دریا چون جهد گر نباشد باد سخت از پیش و پس بو که این کشتیم با هامون جهد کشتیی هرگز ازین دریای ژرف هیچ کس را جست تا اکنون جهد کی بود آخر که بادی در رسد در خم آن طرهٔ میگون جهد بوی زلف او به جان ما رسد دل ز دست صد بلا بیرون جهد خون عشقش هر شبی زان می خورم تا رگم در عشق روزافزون جهد چون رگ عشق تو دارم خون بیار تا درآشامم که از رگ خون جهد گر کند عطار از زلفش رسن از میان چنبر گردون جهد عطار نیشابوری