عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۳۱۴: عاشقان چون به هوش باز آیند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عاشقان چون به هوش باز آیند پیش معشوق در نماز آیند پیش شمع رخش چو پروانه سر ببازند و سرفراز آیند در هوایی که ذره خورشید است پر برآرند و شاه باز آیند بر بساطی که عشق حاکم اوست جان ببازند و پاک باز آیند گاه چون صبح بر جهان خندند گاه چون شمع در گداز آیند گاه از شوق پرده در گردند گاه از عشق پرده ساز آیند این همه پرده ها بر آرایند بو که در پرده اهل راز آیند چو نکو بنگری به کار همه عاقبت باز در نیاز آیند این همه کارها به جای آرند بو که در خورد دلنواز آیند ماه رویا همه اسیر تو اند چند در شیب و در فراز آیند تا به کی بی تو خون دل ریزند تا به کی بی تو زیر گاز آیند وقت نامد که عاشقان پیشت از سر صد هزار ناز آیند پرده برگیر تا جهانی جان پای کوبان به پرده باز آیند عاشقانی که همچو عطارند در ره عشق بی مجاز آیند عطار نیشابوری