عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۲۹۰: ز لعلت زکاتی شکر میستاند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز لعلت زکاتی شکر می ستاند ز رویت براتی قمر می ستاند به یک لحظه چشمت ز عشاق صد جان به یک غمزهٔ حیله گر می ستاند سزد گر ز رشک نظر خون شود دل که داد از جمالت نظر می ستاند خطت طوطی است آب حیوانش در بر کزان آب حیوان شکر می ستاند زهی ترکتازی که لوح چو سیمت خطی سبزم آورد و زرمی ستاند مرا نیست زر چون دهم زر ولیکن دهم در عوض جان اگر می ستاند مرا گفت جان را خطر نیست زر ده که چشمم زر بی خطر می ستاند اگرچه لبت خشک و چشمت تر آمد مخور غم که زر خشک و تر می ستاند عیار از رخ زرد عطار دارد زری کان بت سیم بر می ستاند عطار نیشابوری