عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۲۶۶: عشقت ایمان و جان به ما بخشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عشقت ایمان و جان به ما بخشد لیک بی علتی عطا بخشد نیست علت که ملک صد سلطان در زمانی به یک گدا بخشد گر همه طاعتی به جای آری هر یکی را صدت جزا بخشد لیک گنجی که قسم عشاق است عشق بی چون و بی چرا بخشد نیست کس را خبر که پرتو عشق به کجا آید و کجا بخشد ذره ای گر ز پرده در تابد شرق تا غرب کیمیا بخشد گر بقا بیندت فنا کندت ور فنا بایدت بقا بخشد هر نفس صد هزار خاک شوند تا چنین دولتی کرا بخشد چون ببازی تو جمله تو بر تو گر تو بی تو شوی تو را بخشد گر تو را چشم راه بین است بران راه چشم تو را ضیا بخشد وگرت چشم تیرگی دارد راهت از گرد توتیا بخشد همچو نی شو تهی ز دعوی و لاف تا دمت روح را صفا بخشد گر بسوزی ز شعله نور دهد ور بسازی بسی نوا بخشد گر درین ره فرید کشته شود اولین گام خونبها بخشد عطار نیشابوری