عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۲۳۲: اگر ز پیش جمالت نقاب برخیزد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگر ز پیش جمالت نقاب برخیزد ز ذره ذره هزار آفتاب برخیزد جهان ز فتنهٔ بیدار رستخیز شود چو چشم نیم خمارش ز خواب برخیزد به مجلسی که زند خنده لعل میگونش خرد اگر بنشیند خراب برخیزد اگر به خنده در آید لبش ز هر سویی هزار نعره زن بی شراب برخیزد زمرد خط تو چون ز لعل برجوشد هزار جوش ز لعل خوشاب برخیزد ز بس که بوی گل عارضش عرق گیرد ز خار رشک، خروش از گلاب برخیزد ز بس که اهل جهان را چو صور دم دهد او قیامتی از جهان خراب برخیزد جنابتی که ز دعوی عشق او بنشست چو غسل سازی از خون ناب برخیزد که آن چنان حدثی تا که تو نگریی خون گمان مبر که به دریای آب برخیزد خبر کراست که از بهر تف هر جگری ز زلف مشک فشانش چه تاب برخیزد نشان کراست که از بهر غارت دو جهان ز آفتاب رخش کی نقاب برخیزد اگر ادا کند از لفظ خویش شعر فرید ز پیش چشمهٔ حیوان حجاب برخیزد عطار نیشابوری