عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۲۰۱: تا دوست بر دلم در عالم فراز کرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا دوست بر دلم در عالم فراز کرد دل را به عشق خویش ز جان بی نیاز کرد دل از شراب عشق چو بر خویشتن فتاد از جان بشست دست و به جانان دراز کرد فریاد برکشید چو مست از شراب عشق بیخود شد و ز ننگ خودی احتراز کرد چون دل بشست از بد و نیک همه جهان تکبیر کرد بر دل و بر وی نماز کرد بر روی دوست دیده چو بر دوخت از دو کون این دیده چون فراز شد آن دیده باز کرد پیش از اجل بمرد و بدان زندگی رسید ادریس وقت گشت که جان چشم باز کرد چندان که رفت راه به آخر نمی رسید در هر قدم هزار حقیقت مجاز کرد عطار شرح چون دهد اندر هزار سال آن نیکویی که با دل او دلنواز کرد عطار نیشابوری