عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۱۶۵: مرا با عشق تو جان درنگنجد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرا با عشق تو جان درنگنجد چه از جان به بود آن درنگنجد نه کفرم ماند در عشقت نه ایمان که اینجا کفر و ایمان درنگنجد چنان عشق تو در دل معتکف شد که گر مویی شود جان درنگنجد چه می گویم که طوفانی است عشقت به چشم مور طوفان درنگنجد اگر یک ذره عشقت رخ نماید به صحن صد بیابان درنگنجد اگر یوسف برون آید ز پرده به قعر چاه و زندان درنگنجد چون دردت هست منوازم به درمان که با درد تو درمان درنگنجد دلا آنجا که جانان است ره نیست که آنجا غیر جانان درنگنجد تو چون ذره شو آنجا زانکه آنجا به جز خورشید رخشان درنگنجد اگر فانی نگردد جان عطار در آن خلوتگه آسان درنگنجد عطار نیشابوری