عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۱۴۶: رطل گران ده صبوح زانکه رسیده است صبح
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رطل گران ده صبوح زانکه رسیده است صبح تا سر شب بشکند تیغ کشیده است صبح روی نهفته است تیر روی نهاده است مهر پشت بداده است ماه هین که رسیده است صبح بر سر زنگی شب همچو کلاه است ماه بر در قفل سحر همچو کلید است صبح ای بت بربط نواز پردهٔ مستان بساز کز رخ هندوی شب پرده دریده است صبح صبح برآمد زکوه وقت صبوح است خیز کز جهت غافلان صور دمیده است صبح سوخته گردد شرار کز نفس سوخته گنبد فیروزه را فرق بریده است صبح بوی خوش باد صبح مشک دمد گوییا کز دم آهوی چین مشک مزید است صبح نی که از آن است صبح مشک فشان کز هوا نافهٔ عطار را بوی شنیده است صبح عطار نیشابوری