عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۱۴۵: ای پرتو وجودت در عقل بی نهایت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای پرتو وجودت در عقل بی نهایت هستی کاملت را نه ابتدا نه غایت هستی هر دو عالم در هستی تو گمشد ای هستی تو کامل باری زهی ولایت ای صد هزار تشنه، لب خشک و جان پرآتش افتاده پست گشته موقوف یک عنایت غیر تو در حقیقت یک ذره می نبینم ای غیر تو خیالی کرده ز تو سرایت چندان که سالکانت ره بیش پیش بردند ره پیش بیش دیدند بودند در بدایت چون این ره عجایب بس بی نهایت افتاد آخر که یابد آخر این راه را نهایت عطار در دل و جان اسرار دارد از تو چون مستمع نیابد پس چون کند روایت عطار نیشابوری