عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۱۲۷: ای دلم مست چشمهٔ نوشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای دلم مست چشمهٔ نوشت در خطم از خط سیه پوشت باد سرسبزی خطت که به لطف سر برون زد ز چشمهٔ نوشت حلقه در گوش کرد خلق را حلقهٔ زلف بر بناگوشت همچو من صد هزار سرگشته حلقه در گوش حلقهٔ گوشت گشت معلوم من که جان نبرد دلم از طرهٔ سیه پوشت تو به جان و دلی جفا کوشم من به جان و دلم وفا کوشت عشوه مفروش زانکه من پس ازین نخرم نیز خواب خرگوشت یاد کن از کسی که در همه عمر نکند لحظه ای فراموشت مست از آنم چنین که در بر خویش مست در خواب دیده ام دوشت بو که تعبیر خوابم آن باشد که شوم امشبی هم آغوشت دل عطار باده ناخورده تا قیامت بمانده مدهوشت عطار نیشابوری