عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۱۱۴: طمع وصل تو مجالم نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
طمع وصل تو مجالم نیست حصه زین قصه جز خیالم نیست در فراق تو تشنه می میرم کز لبت قطره ای زلالم نیست تو چو شمعی و من چو پروانه با تو بودن به هم مجالم نیست دور می باشم از جمال تو زانک طاقت آن چنان جمالم نیست می زیم با فراق و می گویم که تمنای آن وصالم نیست گرچه وصل تو هست کار محال کار بیرون ازین محالم نیست اگرم وصل تو نخواهد بود سر هیچی به هیچ حالم نیست بی خودم کن که خود به خود تو بسی زانکه من تا خودم کمالم نیست گر بسوزیم بند بند چو شمع دمی از سوختن ملالم نیست من به بال و پر تو می پرم که دمی بر تو پر و بالم نیست ور مرا بی تو پر و بالی هست آن پر و بال جز وبالم نیست تا جگر گوشهٔ خودت خواندم گر جگر می خورم حلالم نیست شرح درد تو چون دهد عطار زانکه یارای این مقالم نیست عطار نیشابوری